De laatste tijd heb ik iets ontdekt wat me veel rust geeft. Waardoor ik het gevoel kan hebben dat ik genoeg gedaan heb. Waardoor ik me niet meer schuldig voel als ik even vrij neem, ook al is er nog veel te doen.
Er is namelijk altijd veel te doen. Ik heb dat als ondernemer, omdat niemand me verteld dat het werk klaar is. Er zijn geen vaste werktijden en als ik niets doe, dan gebeurt er ook niets. Maar ik denk dat dat voor moeders of werkende vrouwen (of een combinatie van die twee) precies hetzelfde is. Het werk is nooit klaar. En als je even niet oplet is er weer nieuw werk bijgekomen of is je eerdere werk weer teniet gedaan. Omdat je kinderen aan het spelen zijn, omdat je nieuwe ideeën hebt of omdat er weer nieuwe (af)was of papieren bij zijn gekomen.
Daarom wil ik graag met je delen wat ik ontdekt heb: ik voel me genoeg. En daardoor kan ik ook zien dat ik genoeg doe. Ik stel me zo voor dat je op die manier ook kunt zien dat je genoeg hebt. Ik kan loslaten dat ik nog meer moet doen. Ik kan stoppen en ontspannen. Zo kun jij ook loslaten dat je al je spullen nodig hebt en misschien wel ontdekken dat jij niet je spullen bent, maar dat je ook zonder spullen genoeg bent.
De truc die ik heb ontdekt is dat ik tevreden kan zijn met wat ik bereikt hebt en tegelijkertijd kan leren van het verleden en me willen ontwikkelen. Die twee dingen sluiten elkaar helemaal niet uit.
Dat betekent dat ik me niet meer druk hoef te maken over wat ik anders had willen doen. En dat scheelt een hoop tijd en energie.
Maar het betekent ook dat het gevoel heb dat ik genoeg ben en dat ik dus ook genoeg doe. Ik heb niet meer een continu gevoel van tekort schieten. En daardoor heb ik niet meer die onrust dat ik altijd maar nog iets moet doen. Ik kan me ontspannen. Het is genoeg. Je kunt je vast wel voorstellen dat dat enorm veel rust geeft.
Maar het betekent helemaal niet dat ik onderuit zak en niets meer doe. Volgens mij was ik daar onbewust altijd bang voor: als je tevreden bent, dan doe je niets meer. Eigenlijk heeft het eerder een tegengesteld effect. Ik heb grootsere plannen dan ooit. Die durf ik nu ook te denken, ik heb niet meer het gevoel dat dat niet mag. En die plannen kan ik rustig gaan uitvoeren, stap voor stap, zoals ik dat met Sloworganizing ook al zeg.
Ik gun jou dat ook. Dat je kunt rondkijken vanaf de plek waar je nu staat en kunt zien dat je het zo goed mogelijk hebt gedaan. En dat je tegelijkertijd kunt zien dat je het nu anders kunt doen. Je bent immers ouder en door je ervaringen gegroeid. Zo kun je echt loslaten en je leven nu vormgeven met alles wat je hebt geleerd en alles wat je daardoor geworden bent. Je behoudt de emoties, maar je laat de overbodige ballast los.
Het is goed zoals het is en vanaf hier kun je alle kanten op.
Dit is een blog van Yvonne de Bruin van Sloworganizing, initiatiefnemer van de Landelijke Loslaatdag.
De eerstvolgende Loslaatdag is op 19 maart 2016, klik hier voor meer informatie