Deze blog is van Ingeborg Koot van Ikorganiseer.nl.
Zij is ook de oprichtster van Inzameldoelen.nl.
Ze organiseert in 2017 de Loslaatdag in Maarssen
‘De kern van mijn werk is mensen begeleiden bij het maken van keuzes. Bij keuzes rondom spullen is de eerste stap die ik met mijn cliënten zet: categoriseren; soort bij soort. Tijdens dat ordenen, krijgen mensen vaak als vanzelf een soort cadeautje aangereikt. Namelijk de vraag aan zichzelf: wat doe ik er eigenlijk mee?
Laatst was ik kort achter elkaar met twee verschillende cliënten keukenspullen aan het ordenen. De ene cliënt had als motivatie ‘weer zin krijgen om te koken’. De ander wilde ‘het dagelijkse proces van vaat-weg-en-keuken-aan-kant efficiënter laten verlopen’. Beide keukens zagen er overigens gezellig en netjes uit. Maar achter de deurtjes was wel wat winst te behalen.
Zoals in vrijwel elk huishouden, stonden daar aardig wat opbergbakjes opgestapeld in allerlei soorten en maten. En zoals in vrijwel elk huishouden, waren er bakjes zonder passende deksels en deksels zonder passende bakjes. Weesjes dus. Die hebben we meteen weggedaan. Dat leverde al heel wat winst op.
Daarna rezen de vragen: gebruik ik al die bakjes eigenlijk wel? Want: vries ik wel zo veel in? En: heb ik dan zo vaak een kliekje? Of: denk ik er überhaupt aan om een bakje te pakken? Een mooi voorbeeld van die laatste vraag ging over vleeswarenbakjes. Die waren op een goed moment afgewassen en in het keukenkastje gezet. De vleeswaren lagen echter in de zakjes van de winkel in de koelkast. Het klinkt nu misschien heel simpel, maar soms vergeet je gewoon dat je ergens bakjes voor hebt.
Opbergen om het opbergen. Bij gebruiksvoorwerpen, zoals de net beschreven plastic bakjes, ben ik daar niet zo’n voorstander van. Dan pleit ik voor het vaak genoemde principe ‘een jaar niet gebruikt? – dan kan het weg!’ Dit geldt niet voor zaken met een emotionele waarde, zoals liefdesbrieven of een verzameling schelpen.
Zit jij tegen dit soort ordeningsissues aan te hikken? Bel of mail me gerust. Een eerste afspraak is zo gemaakt en een interventie van twee uur kan al tot een doorbraak leiden.